html> داستان عاشقانه ی علی و مریم
داستان عاشقانه ی علی و مریم

شب عروسیه، آخره شبه،خیلی سر و صدا هست
میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه
هر چی منتظر شدن برنگشته،در را هم قفل کرده
داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه میشه مامان بابای دختره پشت در داد میزنند:مریم،دخترم،در را باز کن
مریم جان سالمی؟آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده
در رو میشکنه میرند تو. مریم ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا
کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده
ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند
به این صحنه نگاه می کنند.کنار دست مریم یه کاغذ هست
یه کاغذی که با خون یکی شده.بابای مریم میره جلو
هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه
با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره،بازش میکنه و میخونه:
سلام عزیزم. دارم برات نامه مینویسم
آخرین نامه ی زندگیمو. آخه اینجا آخر خط زندگیمه
کاش منو تو لباس عروسی میدیدی
مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟!علی جان دارم میرم
دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم
میبینی علی بازم تونستم باهات حرف بزنم
دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم
ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم.دارم میرم
 چون قسم خوردم،تو هم خوردی، یادته؟!
گفتم یا تو یا مرگ،تو هم گفتی،یادته؟! علی تو اینجا نیستی
من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟! داماد قلبم تویی
چرا کنارم نمیای؟! کاش بودی میدیدی مریمت چطوری
داره لباس عروسیشو با خون رگش رنگ میکنه
کاش بودی و میدیدی مریمت تا آخرش رو حرفاش موند
علی مریمت داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت
حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره میلرزه
همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره
روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد،یادته؟!
روزی که دلامون لرزید،یادته؟!روزای خوب عاشقیمون،یادته؟!
نقشه های آیندمون،یادته؟! علی من یادمه
یادمه چطور بزرگترهامون، همونهایی که همه زندگیشون بودیم
پا روی قلب هردومون گذاشتند.یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد
بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش
یادمه روزی که بابام خوابوند زیر گوشت
که دیگه حق نداری اسمشو بیاری
یادته اون روز چقدر گریه کردم،تو اشکامو پاک کردی
و گفتی گریه میکنی چشمات قشنگتر میشه!
میگفتی که من بخندم.علی حالا بیا ببین چشمام
به اندازه کافی قشنگ شده یا بازم گریه کنم
هنوز یادمه روزی که بابات فرستادت شهر غریب
که چشمات تو چشمای من نیافته ولی نمی دونست عشق تو
تو قلب منه نه تو چشمام. روزی که بابام ما را از شهر و دیار آواره کرد
چون من دل به عشقی داده بودم که دستاش خالی بود
که واسه آینده ام پول نداشت ولی نمی دونست آرزوهای من
تو نگاه تو بود نه تو دستات.دارم به قولم عمل میکنم
هنوزم رو حرفم هستم یا تو یا مرگ
پامو از این اتاق بزارم بیرون دیگه مال تو نیستم دیگه تو را ندارم
نمیتونم ببینم بجای دستای گرم تو
دستای یخ زده ی غریبه ایی تو دستام باشه
همین  ......پدر مريم نامه تو دستشه ، کمرش شکست ، بالاي سر

جنازه ي دختر قشنگش

ايستاده و گريه مي کنه. سرشو بر گردوند که به جمعيت

بهت زده و داغدار پشت

سرش بگه چه خاکي تو سرش شده که توي چهار چوب در

يه قامت آشنا مي بينه.

آره پدر علي بود، اونم يه نامه تو دستشه، چشماش قرمزه،

صورتش با اشک يکي

شده بود. نگاه دو تا پدر تو هم گره خورد نگاهي که خيلي

حرفها توش بود. هر دو

سکوت کردند و بهم نگاه کردند سکوتي که فرياد دردهاشون بود.

پدر علي هم اومده

بود نامه ي پسرشو برسونه بدست مريم اومده بود که بگه

پسرش به قولش عمل

کرده ولي دير رسيده بود. حالا همه چيز تمام شده بود و

کتاب عشق علي و مريم

بسته شده. حالا ديگه دو تا قلب نادم و پشيمون دو پدر مونده

و اشکاي سرد دو مادر

و يه دل داغ ديده از يه داماد نگون بخت! مابقي هر چي مونده

گذر زمانه و آينده و باز

هم اشتباهاتي که فرصتي واسه جبران پيدا نمي کنند…


نظرات شما عزیزان:

دخی تخص
ساعت10:42---10 خرداد 1395
عالی بود عشقم

فاطمه1
ساعت0:38---17 مرداد 1393
یه باراین داستانوخوندم دیگه نمیتونم تااخرش بخونم حالم میگیره ولی لاااااااااااااااایک
پاسخ:ممنوون از نظرت ابجی کووچیکه

ساره
ساعت22:12---14 تير 1393
عاااااالی بود وبتون زیباست
پاسخ:ممنوون

فافی
ساعت15:10---13 تير 1393
خیلی قشنگ بود خیلی
پاسخ:تونمیگفتیم میدونسم قشنگ بود فوفولی خخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ

یاسمین20
ساعت14:41---12 تير 1393
لاااااایک واقعا حرفه دلمو گفتی
پاسخ:ممنوون
پاسخ:ممنوون

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







برچسب‌ها:

تاريخ : پنج شنبه 20 خرداد 1393برچسب:,
| 4:33 | نويسنده : 0 |
[قالب وبلاگ : بياتو اسکين] [Weblog Themes By : Bia2skin.ir]